سقف حقوق و مزایای کارکنان در سال ۹۹
بازگشت به نامه شماره ۲۹۹۶۷۷ مورخ ۱۹ /۱۲ /۱۳۹۹ به استحضار می‌رسد:
مطابق ماده ۷۶ قانون مدیریت خدمات کشوری «حداقل و حداکثر حقوق و مزایای مستمر شاغلین و حقوق بازنشستگان و وظیفه بگیران مشمول این قانون و سایر حقوق بگیران دستگاه‌های اجرایی و صندوق‌های بازنشستگی وابسته به دستگاه‌های اجرایی هر سال با پیشنهاد سازمان به تصویب هیأت وزیران می‌رسد». تبصره این ماده مقرر می‌دارد، «سقف حقوق ثابت و فوق‌العاده مستمر نباید از (۷) برابر حداقل حقوق ثابت و فوق‌العاده‌های مستمر تجاوز کند. فوق‌العاده‌های مذکور در بندهای (۲)، (۳) و(۵) ماده (۶۸) فوق‌العاده مستمر تلقی می‌گردند».
با توجه به اینکه در آئین نامه‌های استخدامی کارکنان و اعضای هیأت علمی دانشگاه تهران، محدودیتی برای سقف حقوق پیش بینی نشده و مبنای ایجاد محدودیت برای سقف حقوق مستخدمین، ماده ۷۶ قانون مدیریت است، در تعیین حقوق و فوق العاده‌های مشمول سقف نیز باید به این ماده رجوع کرد.
همچنین تبصره ۲ بند ۴ تصویبنامه شماره ۸۰۱۳/ ت ۵۸۷۰۸ مورخ ۲۹/۰۱/۱۴۰۰ هیئت وزیران (در خصوص تعیین ضریب افزایش حقوق کارمندان، اعضای هیئت علمی و قضات در سال ۱۴۰۰) مقرر می‌دارد: «حداکثر حقوق و فوق‌العاده‌های مستمر کلیه کارمندان شاغل در دستگاه‌های اجرایی موضوع ماده (۷۶) قانون مدیریت خدمات کشوری و تبصره آن، شامل حقوق ثابت و فوق‌العاده‌های مذکور در بندهای (۲)، (۳) و (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری (به ترتیب فوق‌العاده‌های ایثارگری، سختی کار و کار در محیط‌های غیرمتعارف و فوق العاده شغل برای مشاغل تخصصی) و عناوین مشابه با موارد مذکور برای سایر حقوق بگیران دستگاه‌های اجرایی، به میزان هفت برابر حداقل حقوق و فوق العاده‌های مستمر تعیین شده در این بند می باشد».
با عنایت به مراتب مذکور، در محاسبه سقف حقوق کارکنان و اعضای هیأت علمی دانشگاه در سال ۱۳۹۹ و سال ۱۴۰۰ «حقوق ثابت» و «فوق‌العاده ایثارگری، «فوق‌العاده سختی کار و کار در محیط‌های غیر متعارف» و «فوق‌العاده شغل» در تعیین سقف حقوق در نظر گرفته شده و سایر فوق العاده‌های مستمر و غیر مستمر مندرج در حکم کارگزینی در تعیین سقف حقوق محاسبه نمی‌شود.