قانون اصلاح قانون تأسیس دانشگاه راجع به دانشکده پزشکی
قانون اصلاح قانون تأسیس دانشگاه
راجع به دانشکده پزشکی
مصوب ۱۲ آبان ماه ۱۳۱۹
ماده ۱ - از تاریخ اول فروردین ماه ۱۳۱۹ بیمارستان‌های تهران ضمیمه دانشکده پزشکی
می‌شود و در این قانون هر جا دانشکده پزشکی نوشته‌می‌شود منظور دانشکده پزشکی و
داروسازی و دندانسازی و بیمارستان‌های ضمیمه آن می‌باشد.
ماده ۲ - کلیه کارمندان فنی دانشکده پزشکی به سه دسته به شرح زیر تقسیم می‌شوند:
الف - استادان و دانشیاران.
ب - پزشکان بیمارستان‌های ضمیمه دانشکده پزشکی.
ج - دستیاران که انتخاب و استخدام آنها به موجب مقررات این قانون خواهد بود.
فصل اول
استادان و دانشیاران
ماده ۳ - در دانشکده پزشکی پایه‌های استادی و دانشیاری بدین قرار است:
از پایه ۱ تا ۶ دانشیاری و از پایه ۷ تا پایه ۱۰ استادی.
ماده ۴ - حقوق پایه یک دانشیاری در دانشکده پزشکی ماهیانه ۱,۲۵۰ ریال است.
ماده ۵ - افزایش حقوق دانشیاران و استادان دانشکده پزشکی در پایه‌های ۱ تا ۸ یک
هشتم حقوق پایه ماقبل و برای رسیدن به پایه‌های ۹ و ۱۰ یک‌پنجم حقوق ماقبل
می‌باشد.
ماده ۶ - حداقل مدت توقف در پایه‌های ۱ و ۲ و ۳ یک سال و در پایه‌های ۴ و ۵ و ۶
دو سال و در پایه‌های ۷ و ۸ و ۹ سه سال خواهد بود.
ماده ۷ - دانشکده پزشکی ۴۰ کرسی استادی به شرح زیر خواهد داشت:
۲۸ کرسی پزشکی ۸ کرسی داروسازی ۴ کرسی دندانسازی.
ماده ۸ - دانشیارانی که برای تصدی کرسی بدون استاد انتخاب می‌شوند دارای سمت
استادی بوده و تفاوت حقوق پایه خود را تا حقوق پایه ۷استادی از محلی که تصدی
نموده‌اند به نام حق مقام دریافت خواهند داشت.
تبصره - طرز انتخاب دانشیار برای تصدی کرسی استادی طبق آئین‌نامه‌ای خواهد بود که
به تصویب شورای دانشگاه رسیده باشد.
ماده ۹ - ترفیع از پایه ۶ به پایه ۷ یعنی از دانشیاری به استادی علاوه بر رعایت
ماده ۶ منوط به خالی بودن کرسی استادی خواهد بود مگر در ۱۹ رشته زیر که جنبه علمی
و آزمایشگاهی دارند که بدون خالی بودن کرسی استادی و با رعایت سایر مقررات این
قانون ممکن است از پایه ۶ به ۷ و بالاتر‌ترفیع یابند.
کالبدشناسی، فیزیولوژی، شیمی، فیزیک، تشریح مرضی، میکروب‌شناسی، انگل‌شناسی،
بهداشت، پزشکی قانونی، بافت‌شناسی و رویان‌شناسی، بیماری‌های عمومی و آزمایشی و
کرسی‌های داروسازی.
ماده ۱۰ - عده دانشیاران هر کرسی را شورای دانشکده پزشکی تعیین و به تصویب شورای
دانشگاه خواهد رسانید ولی کلیه دانشیاران دانشکده‌پزشکی نباید از پنجاه تن تجاوز
نماید.
ماده ۱۱ - رئیس و معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و بازرس کل
بیمارستانها و بازرس دارویی از میان استادان انتخاب و باید‌در تمام اوقات رسمی
اداری خدمت نمایند و یک چهارم حقوق را به عنوان فوق‌العاده دریافت خواهند نمود.
تبصره ۱ - شورای دانشکده پزشکی یک نفر از استادان را برای ریاست دانشکده تعیین
نموده و پس از تصویب رئیس دانشگاه طبق تبصره ۱ در‌ماده ۳ قانون تأسیس دانشگاه از
طرف وزیر فرهنگ منصوب می‌شود. معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و
بازرس کل بیمارستانها و‌بازرس دارویی از طرف رئیس دانشکده تعیین و پس از تصویب
رئیس دانشگاه به وزیر فرهنگ پیشنهاد می‌شوند.
تبصره ۲ - رئیس و معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و بازرس کل
بیمارستانها و بازرس دارویی و استادان دانشکده پزشکی و‌رؤسای بخشهای بیمارستانها
مجاز نیستند در وزارتخانه‌ها و ادارات و بنگاه‌ها خدمت موظف قبول نمایند.
تبصره ۳ - دانشیاران و پزشکان مشمول این قانون می‌توانند در وزارتخانه‌ها و
ادارات دولتی و بنگاه‌ها با موافقت دانشکده پزشکی و اجازه کتبی‌وزارت فرهنگ قبول
خدمت نمایند مشروط بر اینکه کلیه حقوق آنها از حقوق پایه ۷ استادی تجاوز ننماید.
تبصره ۴ - ساعت کار استادان و دانشیاران و پزشکان در دانشکده پزشکی نصف روز خواهد
بود و علاوه بر ساعات مقرر موظف خواهند بود سایر‌تکالیف مربوط به دانشکده را طبق
دستور رئیس دانشکده در موقع لزوم انجام دهند.
تبصره ۵ - دانشیاران و استادان کرسی‌های منظور در ماده ۹ در صورتی که در تمام
اوقات رسمی اداری مشغول خدمت شوند ممکن است تا میزان‌نصف حقوق مأخوذی خود را به
عنوان فوق‌العاده دریافت نمایند و در این صورت حق داشتن پزشک‌خانه یا داروخانه یا
آزمایشگاه شخصی نخواهند‌داشت و در صورت تخلف طبق مقررات آئین‌نامه‌ای که در این
باب به تصویب شورای دانشگاه خواهد رسید با آنها رفتار خواهد شد.
فصل دوم
پزشکان بیمارستانها
ماده ۱۲ - پزشکان بیمارستانها ضمیمه دانشکده پزشکی به موجب آئین‌نامه‌ای که به
تصویب شورای دانشگاه خواهد رسید انتخاب و استخدام‌می‌شوند و دارای ۱۰ پایه خواهند
بود که به سه طبقه تقسیم می‌شوند:
الف - رئیس درمانگاه از پایه ۱ تا ۴.
ب - رئیس درمانگاه با حق آموزش و رئیس آزمایشگاه پایه ۵ و ۶.
ج - رئیس بخش از پایه ۷ تا پایه ۱۰.
ماده ۱۳ - میزان حقوق و مدت توقف و ترفیع پزشکان بیمارستانها در هر یک از
پایه‌های طبقات سه‌گانه مانند پایه‌های دانشیاری و استادی خواهد‌بود ولی ترفیع از
طبقه یک به دو یا از طبقه ۲ به ۳ (ترفیع از پایه ۴ به ۵ و از پایه ۶ به ۷) علاوه
بر خالی بودن محل طبق آئین‌نامه‌ای خواهد بود که از‌تصویب شورای دانشگاه خواهد
گذشت.
ماده ۱۴ - هر گاه یکی از پزشکان طبقه ۱ عهده‌دار یکی از محلهای طبقه ۲ و یا یکی
از پزشکان طبقه ۲ عهده‌دار یکی از محلهای طبقه ۳ شود‌تفاوت حقوق پایه خود و پایه
یک آن طبقه را به عنوان حق مقام دریافت خواهند داشت.
تبصره - پزشکان طبقات ۲ و ۳ بیمارستان‌های ضمیمه نیز می‌توانند در صورت خالی بودن
کرسی استادی طبق آئین‌نامه‌ای که در تبصره ماده ۸ این‌قانون نوشته شده به سمت
استادی انتخاب گردند و در این صورت طبق ماده ۸ با آنها رفتار خواهد شد مگر اینکه
پایه او از پایه ۷ بالاتر باشد که در این‌صورت حقوق پایه خود را دریافت خواهند
نمود.
ماده ۱۵ - علاوه بر استادان و دانشیاران و پزشکان بیمارستانها ممکن است پزشکانی
را به عنوان دستیار در دانشکده پزشکی استخدام نمود.
ماده ۱۶ - دستیاران طبق آئین‌نامه‌ای که به تصویب شورای دانشکده پزشکی و شورای
دانشگاه رسیده باشد از بین پزشکان فارغ‌التحصیل که خدمت‌نظام وظیفه را انجام داده
باشند انتخاب و طبق قانون استخدام پزشکان استخدام و ترفیع آنها طبق همان قانون به
عمل خواهد آمد.
ماده ۱۷ - مدت خدمت دستیاران در دانشکده پزشکی ۴ سال است که پس از دو سال اول
ممکن است به سمت تصدی کارهای عملی و یا بالینی‌انتخاب شوند.
ماده ۱۸ - دستیاران پس از ۲ یا ۴ سال خدمت در صورتی که به وجود آنها در دانشکده
پزشکی احتیاج نباشد برای خدمات بهداری به وزارت کشور‌معرفی می‌شوند.
تبصره - ادامه خدمت دستیاران در دانشکده پزشکی پس از طی دوره خدمت ۴ ساله بر طبق
مقررات این قانون و قانون دانشگاه خواهد بود.
فصل چهارم - مواد مخصوصه
ماده ۱۹ - وزارت فرهنگ می‌تواند استادان و دانشیاران و پزشکان و دستیارانی را که
رئیس دانشکده پزشکی در سازمان دانشکده پزشکی برای هر‌قسمتی پیشنهاد نموده و قبل از
مهر ماه ۱۳۱۹ طبق ابلاغ وزارتی برای آن سمت تعیین شده‌اند بدان سمت منصوب و حکم
لازم برای آنان صادر نماید.
ماده ۲۰ - پایه پزشکان و داروسازان و دندانسازان مشمول ماده ۱۹ که دارای پایه‌های
استادی و دانشیاری نباشند از روی حقوقی که در فروردین ماه ۱۳۱۹ دریافت داشته‌اند به
اضافه یکی از وجوهی که به عنوان حق تدریس در دانشکده پزشکی و یا حق تعلیم و یا
دستمزد در بیمارستانها داده شده‌تعیین می‌گردد.
ماده ۲۱ - در صورتی که مجموع حقوق و حق تدریس یا حق تعلیم و یا دستمزد از حقوق
پایه‌ای تجاوز نمود پایه بالاتر و اگر از حقوق پایه ۱ کمتر‌باشد پایه ۱ و اگر از
حقوق پایه ۱۰ تجاوز نمود پایه ۱۰ تشخیص و فقط حقوق این پایه قابل پرداخت است.
تبصره ۱ - پایه‌هایی که بر طبق ماده ۲۰ و ۲۱ تشخیص و تعیین می‌شود نباید از
حداکثر پایه‌ای که برای هر دسته یا طبقه تعیین شده است تجاوز‌نماید.
تبصره ۲ - دانشیاران دانشکده پزشکی که دارای پایه ۷ به بالا می‌باشند پایه
دانشیاری آنها به همان پایه استادی تبدیل و پایه‌های استادی کمتر از پایه۷ به
دانشیاری تبدیل می‌گردد.
تبصره ۳ - مشمولین ماده ۱۴ قانون تأسیس دانشگاه و مشمولین تبصره ۲ ماده ۲۱ این
قانون مدت توقف در پایه دانشیاری آنها برای ترفیع به پایه‌استادی بالاتر منظور
خواهد گردید.
ماده ۲۲ - از تاریخ اول مهر ماه ۱۳۱۹ حق تدریس در دانشکده پزشکی به هیچ یک از
کارمندان کشوری داده نخواهد شد.
ماده ۲۳ - مشمولین این قانون اعم از کسانی که در سازمان اولیه دانشکده پزشکی
انتخاب و یا بعداً انتخاب می‌گردند مشمول ماده ۴ قانون استخدام‌پزشکان نخواهد بود.
ماده ۲۴ - هر یک از مواد قانون تأسیس دانشگاه که با مواد این قانون مغایرت دارد
نسبت به دانشکده پزشکی از درجه اعتبار ساقط و سایر مواد‌قانون دانشگاه به قوت خود
باقی خواهد بود.
ماده ۲۵ - این قانون از تاریخ اول مهر ماه ۱۳۱۹ به موقع اجرا گذاشته خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر بیست و پنج ماده است در جلسه دوازدهم آبان ماه یک هزار و
سیصد و نوزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری